เมื่อวันที่ 11-12 มีนาคม 2556 ได้เข้าร่วมโครงการอบรมเพื่อส่งเสริมและพัฒนาการจัดการเรียนการสอน และวัดประเมินผลการสอนของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต เรื่อง การเขียนเอกสารประกอบการสอนอย่างมีคุณภาพ ณ โรงแรม Kantary Bay Hotel อ.เมือง จ.ระยอง ได้มีตัวแทนจากหลักสูตรต่างๆ เข้ามาเรียนรู้ ทั้งหมด 12 คน ซึ่งมีประเด็นหลักๆ เรื่องของการเตรียมความพร้อมก่อนการเขียนผลงานทางวิชาการ ความสำคัญ องค์ประกอบ เทคนิคการเขียนเอกสารประกอบการสอน รวมทั้งความหมาย และความแตกต่างของผลงานทางวิชาการแต่ละประเภท ฯลฯ
การอบรมครั้งนี้ได้รับเกียรติจากวิทยากรผู้มีความรู้ความเชี่ยวชาญเรื่องการเขียนผลงานทางวิชาการจำนวน 2 ท่าน คือ รองศาสตราจารย์ ดร.รสชงพร โกมลเสวิน และรองศาสตราจารย์ ดร.สุทธินันทน์ พรหมสุวรรณ บรรยากาศเป้นไปด้วยความสนุกทุกคนได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ได้ทำกิจกรรม นำเสนองาน และได้รับคำแนะนำจากวิทยากร อันเป็นประโยชน์อย่างมาก
ผู้ที่สนใจสามารถเข้าไปศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมและดูเอกสารประกอบการอบรมได้ที่ เว็ปไซต์คณะวิทยาการจัดการ (ข่าวประชาสัมพันธ์) ได้นะคะ http://manage.dusit.ac.th/pages/home.php ประกอบด้วย
1.คู่มือการขอกำหนดตำแหน่งทางวิชาการและการเขียนผลงานทางวิชาการ 2555
2.เอกสาร PowerPoint ประกอบการอบรม
3.แบบฟอร์มงานวิจัย
4.แบบฟอร์มตำรา
5.แบบฟอร์มเอกสารประกอบการสอน หรือ เอกสารคำสอน
welcome to my blog
หลากหลายเรื่องราว สาระความรู้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและความบันเทิง
วันอังคารที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556
วันพุธที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555
ฐานข้อมูลงานวิจัย
เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 23 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา 08.30-12.00 น. ได้เข้าร่วมอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่อง ฐานข้อมูลงานวิจัยของสถาบันวิจัยและพัฒนา ณ ห้อง 11201 อาคาร 11 ชั้น 2 โดยมีรองอธิการบดีฝ่ายวิจัยและพัฒนา (รศ.ดร.ชวนี ทองโรจน์) เป็นประธานเปิดการประชุม และ นายชัชวาลย์ ลาภเกิน เป็นวิทยากร ซึ่งมีรายละเอียด ดังนี้
สถาบันวิจัยและพัฒนา ได้พัฒนาระบบฐานข้อมูลงานวิจัยขึ้นมาใหม่ เพื่ออำนวยความสะดวกของอาจารย์ในการขอรับทุนสนับสนุนงานวิจัย และการตีพิมพ์บทความวิชาการในวารสาร มสด. เริ่มตั้งแต่การยื่นข้อเสนอโครงการเพื่อขอรับทุนสนับสนุน การติดตามความก้าวหน้าว่าพิจารณาถึงขั้นตอนใดแล้ว รวมทั้งการส่งบทความวารสาร ซึ่งอาจารย์ผู้วิจัยสามารถทำได้ด้วยตนเอง ผ่านทาง http://research.dusit.ac.th/new_ver/index.php%20หรือ ดูได้ที่ข่าวประชาสัมพันธ์ของสถาบันวิจัยฯ โดยการสมัครเป็นสมาชิก ด้วย Username เดียวกับระบบ login Internet ของมหาวิทยาลัย และ Password เป็น 1234 (สามารถเปลี่ยนรหัสผ่านได้) ตามคู่มือการใช้งานระบบการติดตามผลงานวิจัย
วัตถุประสงค์หลักของฐานข้อมูลงานวิจัยนี้ก็คือ
1. อำนวยความสะดวกรวดเร็วให้กับอาจารย์ที่ขอทุนสนับสนุนงานวิจัย การลงบทความวิจัย
2. เพื่อความถูกต้องของข้อมูล เนื่องจากผู้วิจัยเป็นผู้กรอกข้อมูล
3. ป้องกันการสูญหายของข้อมูล
4. เพื่อความสะดวกในการติดตามความก้าวหน้า
5. เพื่อให้สามารถสรุปผลงานวิจัยโดยแยกหน่วยงานนั้นๆได้
วัตถุประสงค์หลักของฐานข้อมูลงานวิจัยนี้ก็คือ
1. อำนวยความสะดวกรวดเร็วให้กับอาจารย์ที่ขอทุนสนับสนุนงานวิจัย การลงบทความวิจัย
2. เพื่อความถูกต้องของข้อมูล เนื่องจากผู้วิจัยเป็นผู้กรอกข้อมูล
3. ป้องกันการสูญหายของข้อมูล
4. เพื่อความสะดวกในการติดตามความก้าวหน้า
5. เพื่อให้สามารถสรุปผลงานวิจัยโดยแยกหน่วยงานนั้นๆได้
ทั้งนี้ ในการกรอกข้อมูลข้อเสนอโครงการเพื่อขอรับทุนสนับสนุน หรือเสนอบทความวิจัยเพื่อลงวารสาร ต้องกรอกข้อมูลให้ถูกต้องก่อนบันทึก เนื่องจากเมื่อบันทึกแล้วจะไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตนเองต้องแจ้งสถาบันวิจัยฯ เป็นผู้แก้ไขให้ ระบบนี้อยู่ระหว่างการทดลองใช้แต่คาดว่าจะเปิดใช้งานจริงในวันที่ 1 พฤษภาคม 2555
สิ่งที่ได้จากการสัมมนาเชิงปฏิบัติการในครั้งนี้ คือ การเข้าใจและสามารถเข้าใช้งานระบบนี้ได้ และได้เป็นสมาชิกเรียบร้อยแล้ว แต่ในฐานะของเจ้าหน้าที่ที่ดูแลงานด้านวิจัยของคณะ ไม่ใช่ผู้วิจัย ยังไม่สามารถดูข้อมูลสรุปหรือรายงานในเรื่องนั้นๆ ของอาจารย์ในคณะได้ เช่น การได้รับเงินสนับสนุนวิจัยแยกตามประเภทงบประมาณ บทความที่ได้ลงวารสาร เป็นต้น แต่สำหรับอาจารย์แล้วจะได้รับประโยชน์มาก ทั้งสะดวก รวดเร็ว และเก็บเป็นฐานข้อมูลงานวิจัยของตนเองได้ ดังนั้น จึงเห็นว่าอาจารย์ของคณะวิทยาการจัดการจึงควรสมัครเป็นสมาชิกเข้าไปใช้งานในระบบนี้ ทั้งนี้ เพื่อให้สามารถใช้ประโยชน์จากระบบนี้ได้อย่างเต็มที่ จึงได้ให้ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับระบบนี้เพิ่มเติม เรื่องของการให้สิทธิ์เจ้าหน้าที่ที่ดูแลงานวิจัยของคณะให้สามารถเข้าไปดูรายงานของอาจารย์ประจำคณะได้ และควรเพิ่มเติมเรื่องของงานวิจัยที่ได้รับการตอบรับว่าได้นำไปใช้ประโยชน์ ซึ่งผู้ดูแลก็มีความยินดีที่จะรับข้อเสนอแนะนี้ไปนำเสนอต่อผู้บริหารอีกครั้ง
อย่าลืมเข้าเข้าไปสมาชิกเพื่อเข้าใช้งานฐานข้อมูลนี้นะคะ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
คำว่า...เพื่อน
>>>> อาหาร
เพื่อน: ข้าวราดแกง / ก๋วยเตี๋ยว ราคาไม่เกิน 30 -> แดกไรแพงๆวะ เปลืองชิบ
แฟน: แดกห่าอะไรก็ได้ที่มันไม่ใช่ข้าว -> สปาเกตตี้ เฟรนฟรายซ์ ซูชิ ชิสุ สั่งกันไป… มื้อละร้อยขึ้น
>>>>สถานที่
เพื่อน: สนามกีฬา สว่าง กว้าง สนุก
แฟน: โรงหนัง มืด แคบ นุ่ม...!?
>>>> ข้ามถนน
แฟน: ข้ามได้มั้ย ระวังนะครับ! จับมือผมไว้
เพื่อน: ………อ้าว! เหี้ย… รอกูด้วย (แม่งข้ามไปนานละ)
>>>> ที่บ้าน
เพื่อน: มาเพื่อ ดื่ม เมา นินทาเพื่อน ด่าชาวบ้าน เฮฮาปาจิงโกะ
แฟน: มาเพื่อ ……………… สุดยอดเลยที่ร๊ากกกกกกกกก
>>>> เวลาเดิน
แฟน: แนบชิด ประหนึ่งตัวดูดแบบสุญญากาศ
เพื่อน: เฮ้ย! ไปไกลๆกูหน่อยดิ ร้อนจะตายห่า!!
>>>> บนรถเมล์
แฟน: นั่งก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมยืนเอง
เพื่อน: เหยิบหน่อยดิวะ กูจะนั่งด้วย
>>>> บนรถเมล์(2)
แฟน: 2 คนครับ (ยื่นเงินให้กระเป๋าฯ)
เพื่อน: เฮ้ย มึงมีป่าววะ ออกไปก่อนดิ กูมีแบงค์พัน
>>>> เงิน
แฟน: มีเสมอ..จ่ายไม่อั้น
เพื่อน: ไม่มีเสมอ... มึงออกไปก่อนละกัน เดี๋ยวกูให้(แร้วแม่งก็ชิ่ง)
>>>> มาสาย
แฟน: ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้
เพื่อน: ทำห่าไรอยู่วะ มาโคตรช้าเลย สาด ...เลี้ยงข้าวกูเลย(เพิ่งจะมาก่อนแม่งได้ 5 นาทีเหมือนกัน)
>>>> ช่วยทำธุระ
แฟน: ว่างเสมอ -> อ๋อ ว่างครับ จะให้ไปถึงที่นั่นกี่โมงดี จะได้เตรียมตัวล่วงหน้า
เพื่อน: ไม่เคยว่าง -> ขนของย้ายห้องเหรอวะ ... เออ...ที่จริงก็ได้นะ แต่พอดีแม่กูให้ช่วยพาไปหาญาติๆฝ่ายแม่ว่ะ แล้วบ่ายๆต้องไปหาของฝ่ายพ่ออีกคงไม่ว่างแล้วละ
>>>> กลับบ้านดึก
แฟน: เดี๋ยวผมนั่งรถไปส่งดีกว่านะ กลับคนเดียวอันตราย
เพื่อน: กลับยังไงวะมึง มีค่ารถป่าว แต่กูไม่มีให้ยืมนะเว้ย
>>>> ป่วย
แฟน: เป็นไรมากมั้ย? กินยายังคับ ห่มผ้าด้วยนะ(แม่งดูแลแม่อย่างนี้ป่าววะ)
เพื่อน: เป็นห่าไรอีกวะ สำออยอะดิมึง… ออกมาให้ไวเลย แดกเหล้ากัน
>>>> เวลาอยู่ด้วยกัน
เพื่อน: เยี่ยว ขี้ ขากเสลด ซื้ดขี้มูก ตด -> ห่านี่ อุบาทชิบหาย
แฟน: แต่งตัว โบ๊ะหน้า เสริมจมูก ดันนม ดึงเกงใน เช็คขนจ้ากแร้ ->ตามบายๆ
>>>> สอนหนังสือ
แฟน: ไม่เข้าใจตรงไหนบอกนะครับ จะอธิบายให้ใหม่
เพื่อน: กูสอนมึง 3 รอบแล้วนะ ห่านี่ แดกหญ้าแทนข้าวไงวะ
>>>> วาเลนไทน์
แฟน: ผมให้คุณได้ทุกอย่าง ยกเว้น ดาว เดือน และ ขนหน้าอก
เพื่อน: ……………(วันนี้มันไม่มีตัวตน)
>>>> โดนทิ้ง
แฟน: เราไปกันไม่ได้ / อย่ามายุ่งกับเรา / ไปไหนก็ไป รำคาญ
เพื่อน: ไม่เป็นไรเว้ย! ช่างแม่ง … มึงยังมีกูอยู่ นะเฟร้ย!!
>>>>แล้ว.... สุดท้าย คงจะรู้ ว่าใครที่จะอยู่เคียงข้างเราจนวันสุดท้าย
เพื่อน: ข้าวราดแกง / ก๋วยเตี๋ยว ราคาไม่เกิน 30 -> แดกไรแพงๆวะ เปลืองชิบ
แฟน: แดกห่าอะไรก็ได้ที่มันไม่ใช่ข้าว -> สปาเกตตี้ เฟรนฟรายซ์ ซูชิ ชิสุ สั่งกันไป… มื้อละร้อยขึ้น
>>>>สถานที่
เพื่อน: สนามกีฬา สว่าง กว้าง สนุก
แฟน: โรงหนัง มืด แคบ นุ่ม...!?
>>>> ข้ามถนน
แฟน: ข้ามได้มั้ย ระวังนะครับ! จับมือผมไว้
เพื่อน: ………อ้าว! เหี้ย… รอกูด้วย (แม่งข้ามไปนานละ)
>>>> ที่บ้าน
เพื่อน: มาเพื่อ ดื่ม เมา นินทาเพื่อน ด่าชาวบ้าน เฮฮาปาจิงโกะ
แฟน: มาเพื่อ ……………… สุดยอดเลยที่ร๊ากกกกกกกกก
>>>> เวลาเดิน
แฟน: แนบชิด ประหนึ่งตัวดูดแบบสุญญากาศ
เพื่อน: เฮ้ย! ไปไกลๆกูหน่อยดิ ร้อนจะตายห่า!!
>>>> บนรถเมล์
แฟน: นั่งก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมยืนเอง
เพื่อน: เหยิบหน่อยดิวะ กูจะนั่งด้วย
>>>> บนรถเมล์(2)
แฟน: 2 คนครับ (ยื่นเงินให้กระเป๋าฯ)
เพื่อน: เฮ้ย มึงมีป่าววะ ออกไปก่อนดิ กูมีแบงค์พัน
>>>> เงิน
แฟน: มีเสมอ..จ่ายไม่อั้น
เพื่อน: ไม่มีเสมอ... มึงออกไปก่อนละกัน เดี๋ยวกูให้(แร้วแม่งก็ชิ่ง)
>>>> มาสาย
แฟน: ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้
เพื่อน: ทำห่าไรอยู่วะ มาโคตรช้าเลย สาด ...เลี้ยงข้าวกูเลย(เพิ่งจะมาก่อนแม่งได้ 5 นาทีเหมือนกัน)
>>>> ช่วยทำธุระ
แฟน: ว่างเสมอ -> อ๋อ ว่างครับ จะให้ไปถึงที่นั่นกี่โมงดี จะได้เตรียมตัวล่วงหน้า
เพื่อน: ไม่เคยว่าง -> ขนของย้ายห้องเหรอวะ ... เออ...ที่จริงก็ได้นะ แต่พอดีแม่กูให้ช่วยพาไปหาญาติๆฝ่ายแม่ว่ะ แล้วบ่ายๆต้องไปหาของฝ่ายพ่ออีกคงไม่ว่างแล้วละ
>>>> กลับบ้านดึก
แฟน: เดี๋ยวผมนั่งรถไปส่งดีกว่านะ กลับคนเดียวอันตราย
เพื่อน: กลับยังไงวะมึง มีค่ารถป่าว แต่กูไม่มีให้ยืมนะเว้ย
>>>> ป่วย
แฟน: เป็นไรมากมั้ย? กินยายังคับ ห่มผ้าด้วยนะ(แม่งดูแลแม่อย่างนี้ป่าววะ)
เพื่อน: เป็นห่าไรอีกวะ สำออยอะดิมึง… ออกมาให้ไวเลย แดกเหล้ากัน
>>>> เวลาอยู่ด้วยกัน
เพื่อน: เยี่ยว ขี้ ขากเสลด ซื้ดขี้มูก ตด -> ห่านี่ อุบาทชิบหาย
แฟน: แต่งตัว โบ๊ะหน้า เสริมจมูก ดันนม ดึงเกงใน เช็คขนจ้ากแร้ ->ตามบายๆ
>>>> สอนหนังสือ
แฟน: ไม่เข้าใจตรงไหนบอกนะครับ จะอธิบายให้ใหม่
เพื่อน: กูสอนมึง 3 รอบแล้วนะ ห่านี่ แดกหญ้าแทนข้าวไงวะ
>>>> วาเลนไทน์
แฟน: ผมให้คุณได้ทุกอย่าง ยกเว้น ดาว เดือน และ ขนหน้าอก
เพื่อน: ……………(วันนี้มันไม่มีตัวตน)
>>>> โดนทิ้ง
แฟน: เราไปกันไม่ได้ / อย่ามายุ่งกับเรา / ไปไหนก็ไป รำคาญ
เพื่อน: ไม่เป็นไรเว้ย! ช่างแม่ง … มึงยังมีกูอยู่ นะเฟร้ย!!
>>>>แล้ว.... สุดท้าย คงจะรู้ ว่าใครที่จะอยู่เคียงข้างเราจนวันสุดท้าย